Ale ścieżka często zaczyna się, gdy dziecko ma oznaki i symptomy, które skłaniają rodzica do zabrania go do lekarza.

Oznaki i objawy nowotworu u dzieci mogą przypominać typowe choroby i urazy wieku dziecięcego. Ponieważ nowotwór wieku dziecięcego jest tak rzadki, lekarz rodzinny może początkowo go nie podejrzewać.

Dowiedzenie się, że twoje dziecko choruje, może być przytłaczające. Możesz nie wiedzieć, co robić lub jak przez to przejść.

Bądź szczery i otwarty.

Wyjaśnij chorobę i leczenie, używając słów zrozumiałych dla Twojego dziecka.

Udostępnij szczegółowe informacje na podstawie wieku i poziomu rozwoju Twojego dziecka.

Dzieci chore muszą wiedzieć, że są kochane, wspierane i otoczone przez ludzi, którzy się o nie troszczą.

Pierwszym krokiem w diagnostyce nowotworu jest badanie fizykalne. Twój pracownik służby zdrowia pyta również o historię zdrowia Twojego dziecka.

Aby zdiagnozować nowotwór, Twój lekarz może zlecić różne rodzaje testów, w tym badania krwi, badania obrazowe i biopsje.

W przypadku większości rodzajów choroby biopsja jest jedynym sposobem na postawienie dokładnej diagnozy. Biopsja to specjalistyczny zabieg diagnostyczny, który polega na pobraniu małej próbki tkanki, która jest wysyłana do laboratorium.

Zadaj swojemu zespołowi opieki pytania dotyczące testów i wyników. Dowiedz się, co możesz o wynikach, abyś mógł wziąć udział w planowaniu i wspierać swoje dziecko.

Nie jesteś sam. Twój zespół specjalistów może cię wspierać i zapewniać pomoc.

Twoje dziecko wiele się nauczy z tonu głosu i mimiki twarzy.

Zachowaj spokój, gdy rozmawiasz z dzieckiem.

Łzy są w porządku, ale jeśli się zdarzają, wyjaśnij, dlaczego płaczesz. Możesz powiedzieć dzieciom, że to naturalne, że rodzice są smutni, gdy ich dziecko jest chore, lub że ludzie są zdenerwowani, gdy zachodzi wiele zmian. Łzy są sposobem wyrażania emocji.

Ważne jest, aby dziecko wiedziało, że nie spowodowało choroby i że to nie jego wina, że ludzie są smutni.

To starannie zaprojektowane testy naukowe mające na celu przetestowanie eksperymentalnego leczenia w grupie pacjentów z określoną chorobą. Leczenie eksperymentalne to takie, które nie zostało w pełni przetestowane jako część standardowej opieki medycznej.

Często są to nowo opracowane leki lub istniejące leki, które są stosowane w innej chorobie lub w innej grupie pacjentów.

Badania mogą również dotyczyć sposobów zwiększenia skuteczności operacji, radioterapii lub innych terapii przy użyciu innych metod, urządzeń lub sprzętu. Czasami badania kliniczne testują różne dawki, schematy lub kombinacje terapii.

Ważne jest, aby zrozumieć, czym różnią się badania kliniczne od zwykłej opieki medycznej. Celem badań jest poprawa sposobu leczenia chorób w przyszłości.

Cała grupa pacjentów musi przestrzegać bardzo określonego protokołu. W standardowej opiece medycznej korzyści z leczenia są znane, a lekarze podejmują decyzje dotyczące opieki w oparciu o indywidualne potrzeby pacjenta. W badaniu klinicznym leczenie ma charakter eksperymentalny, a korzyści i skutki uboczne nie są w pełni znane.

Czasami pacjenci mogą otrzymać zwykłą opiekę medyczną wraz z leczeniem eksperymentalnym. W innych badaniach pacjenci mogą otrzymywać jedynie terapię eksperymentalną. Metody będą się różnić w zależności od protokołu badawczego i fazy badania klinicznego.