Wystarczy położyć się nie za późno, wstać, pościelić i można ruszać w dzień. Nie u wszystkich tak jest. Są miejsca, gdzie łóżko staje się domem.
Staje się całym światem. Tu się budzi, myśli, cierpi, śmieje, je, czyta, bawi, choruje, płacze, śpi, próbuje spać, maluje, gra, rozmawia, czeka, modli, znów zasypia.
